In den beginne kocht ik een mexostratje en daar zaten standaard 009 snaren op. Omdat ik alles nog moest leren pakte ik de gitaar nogal robuust aan, met het effect dat akkoorden veelal uit stemming gedrukt werden. Daar moest ik dus hard op studeren. Maar ik wilde ook als SRV een bulderend geluid hebben. Dus maakte ik de overstap naar 010. Dat vond ik veel aangenamer vooral omdat ik een halve toon lager speel als standaard. Dus ik heb altijd op Dadario XL110 gespeeld. met standaard een 036 en 046 voor de A en E. Heb ook al eens een 012 set geprobeerd maar dat leken wel scheepstrossen. Helemaal de E snaar. Kwam ik toevallig op juptjup een zeer begenadigd gitarist tegen die de Jimmy Hendrix snaardiktes uitlegde en ook liet horen. Wat hij liet horen vond ik wel heel interessant. Hendrix speelde op een gewone 009 of 010 setje maar had de lage A en E "verdund" naar 032 en 038! Dit ook geprobeerd. Gaaf het verschil is niet van dag en nacht maar ik vind het wel aangenamer klinken als de standaard dikte. Lijkt wel iets meer hoog in te zitten terwijl de grondfrequentie natuurlijk gelijk is. Vanwaar akte. Zeker het experimenteren waard.
Topic: Dikke en dunne snaartjes (gelezen 6517 keer)
